در محیط بیرونی محدوده نور طبیعی از 0.001 (تاریکی محض) تا 100000 (هوای آفتابی LUX) می باشد، در مقابل بازه نور محیط داخلی ساختمان بین 10 تا چند صد LUX بیشتر نیست. اگر در محل های سر پوشیده هنگامی که زاویه دید دوربین مداربسته رو به منبع نور مانند پنجره یا در ورودی باشد، تصویر سوژه تاریک و غیر قابل تشخیص، تصویر فضای بیرون بسیار روشن و نامشخص به نظر می رسد و این مورد به خاطر عدم تطابق در سرعت دریافت تصاویر پر نور و کم نور و اختلاف بین نور داخل و خارج در شاتر دوربین مداربسته است. برای رفع این مشکل ویژگی WDR به دوربین مداربسته اضافه شد.
در این نوع از WDR دوربین مداربسته به دو CCD مجهز شده است که نسبت به شرایط نوری محیط یکی با سرعت Exposure بالا و دیگری با سرعت Exposure پایین تصویر برداری میکند، بدین صورت دوربین مداربسته با هر CCD یکبار تصویر را اسکن میکند و در نهایت پردازشگر با ترکیب این دو تصویر یک تصویر میانگین که بالانس نوری درستی از قسمتهای پر نور و تاریک تصویر دارد تولید می کند. این روش بسیار شبیه فرایند عکاسی HDR است که با تلفیق دو یا چندین عکس از یک منظره خاص که با Exposure های متفاوت گرفته شده اند تصویری تولید میکند که ناحیه های بسیار روشن یا بسیار تاریک یک عکس را بوسیله عکسهای دیگر پوشش میدهد تا نهایتا تصویری یک دست حاصل شود.در WDR واقعی برای مثال دوربین مداربسته یکبار با سرعت 1/60 ثانیه و بار دیگر با سرعت 1/120 ثانیه تصویر میگیرد و آتها را با هم تلفیق میکند و تصویری با جزئیات بسیار بیشتر را تولید میکند.
این نوع از WDR برای کاهش هزینه از یک CCD استفاده می کند و نحوه کار آن به این شکل است که برای مثال اگر دوربین مداربسته امکان تصویر برداری تا 30 فریم/ثانیه را داراست، در فریم های فرد با کاهش سرعت Exposure و افزایش Gamma وضوح نواحی تیره را افزایش میدهد و در فریم های زوج با افزایش سرعت Exposure و کاهش Gamma وضوح نواحی روشن تصویر را بهبود میبخشد. سپس با تلفیق این دو فریم پشت سر هم تصویر بالانس شده را تولید میکند. متاسفانه این روش باعث کاهش نرخ فریم دوربین مداربسته به نصف میشود و مثلا دوربین مداربسته ای که در حالت عادی 30 فریم در ثانیه تصویر برداری میکند درحالت L-WDR با نرخ 15 فریم در ثانیه تصویر برداری خواهد کرد. به همین خاطر است که نام Low-Frame WDR برای این نوع از WDR انتخاب شده است.
راه حل پیشرفته تر، ولی کمی گرانتر استفاده از یک Dual Scan CCD است. این نوع CCD همزمان دو تصویر یکی با Exposure بیشتر و یکی کمتر تهیه میکند و با احتساب زمان تلفیق حدودا 1/4 نرخ فریم کمتر از Single Scan CCD ها صرف تهیه تصویر میکند و همین باعث میشود که نرخ فریم کلی فقط 3/4 حالت عادی باشد. اندکی بیشتر از L-WDR. برای مثال دوربین مداربسته ای که در حالت عادی 30 فریم در ثانیه تصویر برداری میکند درحالت S-WDR با نرخ 22?5 فریم در ثانیه تصویر برداری خواهد کرد. که اندکی بیشتر از L-WDR است.
D-WDR در واقع دستکاری دیجیتالی تصویر دوربین مداربسته است. این روش تاثیر به مراتب کمتری از روشهای ذکر شده در بالا دارد ولی با این حال کیفیت تصویر را تا حدی بهبود خواهد بخشید البته جزئیات بیشتر در نواحی بسیار تیره یا روشن مشخص نخواهد شد.با این حال تولید کنندگان نمی توانند آن را بطور کل مورد استفاده قرار ندهند زیرا برتری هایی نسبت به WDR واقعی دارد از جمله اینکه نرخ فریم تصویر را کاهش نمی دهد و امکان استفاده همزمان با خاصیت DIS را داراست.
هر چهار نوع WDR که در بالا به آنها اشاره شد برای بهبود کیفیت تصویر در مواردی که پدیده Backlighting مانع از دستیابی به تصویر مورد نظر ما میشود قابل استفاده هستند با این حال علاوه بر تکنولوژی WDR قابلیت های دیگری از جمله BLC نیز برای کاهش اثرات این پدیده وجود دارد.
منبع:دوربین مدار بسته |
